Uzasadnienie

do Uchwały Nr XVII/359/2004

Rady Miasta Jastrzębie Zdrój

z dnia 26 lutego 2004r.

Po myśli przepisu art. 98a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) wojewoda wydaje  zarządzenie zastępcze, po powiadomieniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej w razie bezskutecznego upływu 30 dniowego terminu wyznaczonego przez wojewodę radzie gminy do podjęcia odpowiedniego aktu. Rada gminy Jastrzębie Zdrój  w dniu 18 grudnia 2003 roku dochowując  wyznaczonego przez wojewodę  terminu podjęła  uchwałę Nr XV/301/2003 o nie stwierdzeniu  wygaśnięcia mandatu  radnego Tadeusza Sławika, a zatem zadośćuczyniła wezwaniu wojewody jako organu nadzorującego działalność gminy.

W związku z powyższym  wojewodzie  przysługuje legitymacja aby w trybie art. 91 ustawy o samorządzie gminnym w terminie 30 dni  od otrzymania  uchwał o nie stwierdzeniu wygaśnięcia mandatu Tadeusza Sławika, rozpocząć procedurę  stwierdzenia  nieważności  uchwały w związku  z jej sprzecznością z prawem.

W przedmiotowej sytuacji  wojewodzie  nie przysługuje legitymacja do wydania  w trybie 98a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie  gminnym zarządzenia zastępczego, gdyż takie działanie jest  niezgodne z prawem.

W ocenie Rady Miasta Jastrzębie Zdrój nie zachodzą przesłanki art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie  gminnym. Z uwagi na niezwykle restrykcyjnie uregulowanie skutków naruszenia  zakazu wynikającego z art. 24f ust. 1 (wygaśnięcie mandatu z mocy prawa) przepis ten winien  być interpretowany w sposób ścisły, nie  dopuszczający  wykładni  rozszerzającej. Należy też mieć  na uwadze okoliczność, że zakaz wynikający  z art. 24f ust. 1  ustawy o samorządzie  gminnym stanowi wyjątek od konstytucyjnej zasady wolności prowadzenia  działalności gospodarczej (art. 22 konstytucji), a ograniczenie  wolności gospodarczej może być dokonywane jedynie w ważnym  interesie publicznym. Pomocna w interpretacji art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym może być także treść przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. nr 106, poz. 697 z późn. zm.). Ustawa ta w art. 4 wymienia funkcję i czynności, które nie mogą być wykonywane przez osoby objęte zakresem obowiązywania ustawy i  zalicza do nich m.in. funkcje członka zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółek prawa handlowego, posiadanie w  spółkach prawa handlowego więcej niż 10% akcji lub udziałów każdej z tych spółek, a także prowadzenie  działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzanie taką działalnością lub bycie przedstawicielem lub pełnomocnikiem  w prowadzeniu takiej działalności. Z przepisu tego wynika, że prowadzenie działalności gospodarczej na własny rachunek  lub też zarządzanie taką działalnością należy odróżnić od pełnienia funkcji  członka zarządu  spółki prawa handlowego jak i od posiadania w spółkach akcji lub udziałów. Należy zatem za błędną uznać interpretację przepisu art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie  gminnym dokonaną przez wojewodę śląskiego, wedle której pełnienie  funkcji członka  zarządu jest tożsame z zarządzaniem działalnością gospodarczą.

Do złożenia skargi uprawniona jest gmina, której interes prawny, uprawnienie albo kompetencje zostały naruszone.

W tym stanie rzeczy podjęcie uchwały w powyższym brzmieniu stało się konieczne i uzasadnione.